พักอาศัยอยู่กับญาติ ทำให้ญาติลำบากใจ –

สวัสดีค่ะ ขอเกริ่นก่อนนะคะว่าทั้งชีวิตเราไม่มีบ้านเป็นของตัวเอง อาศัยอยู่กับญาติมาโดยตลอด พ่อกับแม่เราแยกทางกัน โดยมีแม่และป้า A (ญาติฝั่งแม่) ส่งเสียเราเรียนมาโดยตลอด ชีวิตเราปกติดีทุกอย่าง ทำงานพาร์ทไทม์ระหว่างเรียน มีแม่และป้าคอยส่งเรียน จนมาสะดุดช่วงเรียนมหาลัยปี 4 แม่เราโดนเลิกจ้าง ติดการพนัน ติดหนี้นอกระบบ เพราะกู้มาลงทุน แต่เจ๊ง ชีวิตเราช่วงนั้นหนักมาก ต้องทำงานหาเงินค่าเทอมและค่ากินค่าใช้เอง

พักอาศัยอยู่กับญาติ ทำให้ญาติลำบากใจ –

จนถึงเทอม 2 เราต้องไปฝึกงานที่กทม เราเลยขอไปพักอาศัยอยู่กับลูกของป้า B (ลูกสาวป้าพักอาศัยอยู่กับสามี) ที่พักอาศัยของเป็นคอนโด 2 ห้องนอน เราเลยได้นอนห้องนอนเล็ก เราไปขออาศัยอยู่ตั้งแต่ตอนฝึกงาน จนถึงตอนนี้เราได้งานทำที่กทม. เลยยังพักอาศัยต่อที่นั้น ลูกสาวของป้าและสามีเขาไม่เคยทำให้เรารู้สึกอึดอัดเลย เขาใจดีกับเราทุกอย่าง ไปไหนก็ชวน กินข้าวก็เลี้ยง จนเราเกรงใจไม่กล้าไปกินข้าวข้างนอกกับเขาเพราะรู้ว่าเขาต้องจ่ายให้เราด้วย เขาบอกกับเพื่อนเขาว่าเลี้ยงเราเหมือนลูก ด้วยความที่เขาอายุมากกว่าเรา 20 ปี

ตลอดระยะเวลาที่ผ่านมา ป้า B ก็บอกกับเราตลอดว่าให้ย้ายออกไปหาที่อยู่เอง เราไม่รู้ว่าลูกของเขาไปพูดให้แม่ฟังหรือเปล่า หรืออาจจะให้แม่มาพูดเองเพราะไม่กล้าบอกกับเราโดยตรง เราเข้าใจความรู้สึกเจ้าบ้านที่เขาจะรู้สึกอึดอัดที่มีคนนอกเข้ามาอยู่ด้วย เราพยายามทำตัวให้เล็กที่สุด อยู่แต่ในห้อง เพื่อให้เขาได้ใช้ชีวิตที่ห้องนั่งเล่น พยายามไม่ทำตัวเป็นปัญหาหรือขอความช่วยเหลือ ทำงานบ้านให้ เวลาเราเลิกงานถึงห้องก่อน เราก็จะทำอาหารไว้รอ โดยสามีของเขาจะเตรียมของไว้ให้เราทำ ถ้าวันไหนเขาอยากกินอะไรเขาก็จะเอาออกมาวางไว้ เรามีหน้าที่ทำ

พักอาศัยอยู่กับญาติ ทำให้ญาติลำบากใจ –

ตอนเราได้เงินเดือน เดือนแรก เราก็จะเอาให้เขาบอกว่าเป็นค่าอยู่ค่ากิน ค่าน้ำค่าไฟ แต่เขาไม่เอา บอกว่าให่เราเก็บไว้ใช้เลย เราเลยตอบแทนด้วยการซื้ออาหารเข้าห้องแทน และข้อจำกัดการใช้เงินของเราคือ 1.เราต้องส่งเงินให้น้องเราทุกเดือน เพราะแม่เราไม่ได้ทำงาน 2.เราต้องใช้หนี้ให้แม่ ทำให้เงินเดือนเราแทบจะเดือนชนเดือน และตอนนี้ต้องเก็บเงินสำหรับไว้รับปริญญา และส่งน้องเรียนมหาลัยในปีหน้า

เราเลยคิดว่าถ้าจะให้เราย้ายออกไปตอนนี้เราไม่ไหวแน่ ๆ ภาระค่าใช้จ่ายเราเยอะมาก เราเคยคิดจะย้ายออกไป แต่เมื่อเทียบสภาพแวดล้อมความเป็นอยู่ในกทม ที่เราจะอยู่คนเดียวได้โดยที่มีเงินส่งให้น้องทุกเดือน และเก็บเงินค่าเทอมให้น้อง มันค่อนข้างน่ากลัวสำหรับเราที่เป็นผู้หญิง ตอนนี้เราทำได้แค่รอให้แฟนเราเรียน อีกประมาณ 8 เดือน แล้วแฟนมาทำงานในกทม แล้วค่อยหารค่าหอกัน

ทุกคนมีความคิดเห็นยังไงกับเรื่องนี้บ้างคะ เราทุกข์มากค่ะ ตอนนี้ป้า B เขาย้ายมาพักกับลูกเขาที่คอนโด น่าจะอยู่ประมาณ 2 เดือน เราต้องทนฟังป้า B บอกให้ย้ายออกไปทุกวัน ใจเราอยากย้ายค่ะ แต่เราไม่มีเงินมากพอ